Met de lens...
De lens buigt de lichtstralen. De ogenschijnlijk witte lichtstralen bestaan uit verschillende kleuren met elk een andere golflengte.
Een duidelijk voorbeeld van kleurschifting zie je bij een prisma en een regenboog.
Een lens kun je beschouwen als een verzameling prisma's, die elk het witte licht schiften in de kleuren van de regenboog. (Een regenboog is een kleurschifting als gevolg van zonlicht op regendruppels.)
Doordat elke kleur een andere golflengte heeft, komt de gekleurde lichtstraal na schifting dichter bij of verder af van de lens of prisma.
Je ziet dit als een gekleurd vlak. Het zijn dus afwijkingen, aberaties, in het kleurenspectrum: chroma.
Vandaar de naam Chromatische Abertatie.
Door speciale glassoorten toe te passen en door het coaten van de lensoppervlakken wordt Chromatische Aberatie "bestreden".
Speciale glassoorten zijn duur, evenals speciale coatings. Vandaar ook, dat optieken met weinig CA zoveel duurder zijn als objectieven zonder deze toepassingen.
Kun je hier iets mee?
Groeten, Ruurd