Nog een stackje

[HvdZ]

Ik heb zelf ook een testje gemaakt ik noem de eerste foto maar een statische methode en de tweede dynamische methode.
Foto's zijn gemaakt met K5II met SMC PENTAX -A ZOOM 1:3.5~4.5 35~70mm op 50mm instelling. F8.0 AVoorkeur.


foto 1


foto 2

Jou laatste 2 stack foto's zagen er ook goed uit.
Uitleg ook duidelijk maar ik kon het niet laten om bijgaande benaderingen te laten zien.

Gr Hans,

[newmikey2]

Goede duidelijke uitleg gegeven over hoe stacken werkt en mooi inzichtelijk gemaakt met de later bijgeplaatste foto's. Vooral het gebruik van het lapje vind ik geniaal. Zelf speel ik ook al een tijdje met het stacken van foto's, maar doe dat m.b.v. een handmatige stackingrail. Wat voor een stapgroottes kan je met jouw automatische stackingrail instellen?

Even ter verduidelijking: dit is géén "automatische stacking rail" als in ééntje met een motortje en controller, dat zou voor mij overkill zijn om af en toe eens te kunnen stacken - die krengen zijn ècht duur!, zwaar en bulky. Dit is er ééntje met schroef aandrijving (zie afbeelding hieronder). Elke volledige draai van de knop verschuift de camera 1.25mm maar het is niet moeilijk om met kwartslagen te werken (verdraaiing over 90 graden per keer) zonder in de war te raken - dat is dus ongeveer 0.3mm


Ik had deze na het zien van een paar enthousiaste reviews op Youtube bij de Nederlandse webshop Nisifilters.nl aangeschaft aangezien ze 10% korting gaven over de paasdagen. Het leek me leuk om me eens te verdiepen zonder al te grote uitgaven aan apparaten die toch te zwaar zijn en ik uiteindelijk niet ga meeslepen.

Wat de beginfoto van dit topic betreft: Wat mij betreft is die zeer goed geslaagd. Je ziet hier zeer duidelijk wat je met stacken kan creeeren: Een zeer scherp onderwerp met een mooie vage achtergrond (die vlak achter het onderwerp ligt).

Dank daarvoor!

[PeterN]

Goede duidelijke uitleg gegeven over hoe stacken werkt en mooi inzichtelijk gemaakt met de later bijgeplaatste foto's. Vooral het gebruik van het lapje vind ik geniaal. Zelf speel ik ook al een tijdje met het stacken van foto's, maar doe dat m.b.v. een handmatige stackingrail. Wat voor een stapgroottes kan je met jouw automatische stackingrail instellen?

Wat de beginfoto van dit topic betreft: Wat mij betreft is die zeer goed geslaagd. Je ziet hier zeer duidelijk wat je met stacken kan creeeren: Een zeer scherp onderwerp met een mooie vage achtergrond (die vlak achter het onderwerp ligt).

[newmikey2]

En nog eens een ander voorbeeld, Grote Smurf. Ondanks zijn naam is Grote Smurf maar 5cm lang van zijn voetzolen tot het topje van zijn muts. Ik heb hem op een lapje geweven stof gelegd dus behalve naar de scherpte van GS te kijken, kan je ook aan de scherpte van het weefsel waar hij op ligt aflezen waar de scherpe "plakjes" waren en wat het gebruikte diafragma oplevert als scherptediepte. Ik heb een serie van 21 opnamen gemaakt op de rail, beginnen bij z'n voeten. Diafragma was f6.3 met de 90mm macro. Afstand vanaf de voorkant van de lens tot aan GS was 30cm.

Daarna heb ik gestacked om te kijken hoeveel opname genoeg zouden zijn bij deze afstand en dit diafragma, ook gelet op de overlappende scherptediepte die je kunt zien aan het weefsel waar GS op ligt. Ik heb eerst gestacked met de eerste en de laatste opname, toen met begin-, eind- en middel opnames, als derde heb ik iedere derde opname genomen en als laatste de volledige stack van 21. Je kunt duidelijk zien wat het verschil is - let op de stof! Voor mij lijkt de stack met 21 opnamen een beetje overkill, maar die met slecht twee of drie laten duidelijk grote scherpte "gaten" zien. Hier was dus de stack met in totaal 7 opnamen optimaal.

Hier is de eerste (2 opnamen) waarje duidelijk ziet dat behalve het puntje van z'n hoed en z'n voeten, niet veel ècht scherp is. Je kunt ook aan de ribbels in het kleedje duidelijk zien dat er twee scherpte banden door de combi heen lopen. De kin, borst, buik en arm van GS zijn onscherp.

 
We gaan naar drie waarbij aan de vorige twee opnamen de middelste opname (ongeveer ter hoogte van de buikl) is toegevoegd. Je ziet borst en buik bijtrekken qua scherpte maar aan de banden in het textiel kan je nog steeds zien dat er onscherpe gebieden overblijven.


Nu de stack waar ik elke derde opname heb gebruikt, in totaal 7 opnamen dus. GS is netjes scherp en in het textiel is bijna geen bandvorming meer te ontdekken wat zegt dat de scherpte gebieden bijna perfect in elkaar overlopen.


En alle 21 opname same geven dan toch nog wel een marginale verbetering maar dat is alleen maar zichtbaar alsd je inzoomt.

[newmikey2]

Hier heb ik twee opnamen op elkaar gelegd en van de bovenste de helft transparant gemaakt - je ziet hier heel duidelijk de afbeeldingsmaatstaf die afwijkt. Dit waren opname nummer 1 en nummer 11 uit de stapel.

[newmikey2]

Ik vind hem erg fraai evenzo als jou vorig stackje.
Maar wat of hoe zien de verschillende samenstellingen er uit als?;

Dank!

Je geeft twee opties aan, waarbij optie nummer twee eigenlijk niet mogelijk is maar er is een optie drie:

1. camera en voorwerp vaste positie hebben en je steeds op een ander deel scherp stelt.
(ik denk namelijk dat deze opstelling natuurlijker zou kunnen zijn)

Dit is goed mogelijk en mijn eerste stack van vorige week waren inderdaad zo gemaakt. Aangezien elke lens last heeft van focus breathing en de afbeeldingsmaatstaf iets verandert met de instelafstand, zal het stackingprogramma dat compenseren door de opeenvolgende belichtingen ietsje te vergroten of verkleinen en uit te lijnen zodat alles op elkaar past. Dit is ook de reden waarom je niet gewoon met lagen in Photoshop of Gimp kan werken - tenminste het kàn wel maar het resultaat is toch vaak teleurstellend. Wat deze opstelling ook bemoeilijkt is dat verschillende rotaties van de scherpstelring verschillende effecten op het scherpstelpunt hebben en het erg moeilijk is het scherpstelpunt elke keer met exact de zelfde afstand "op te schuiven" zodat je genoeg overlapping houdt en geen "gaten" waar gewoon geen scherp deel is.

2.  camera en voorwerp variabele positie en eenmalig scherp gesteld.
(dan zou de voor en achterkant de zelfde vergroting moeten hebben)

Het zou wel kunnen maar nu komt er niet alleen een andere afbeeldingsmaatstaf bij kijken maar ook nog laterale verschuivingen. Bovendien zou je beide bewegingen exact op elkaar af moeten stemmen en dat is bijna niet mogelijk tenzij zowel camera als onderwerp op individuele digitale sledes staan.

Of is het zo dat het program de vergroting doet aanpassen aan een gemiddelde vergrotingswaarde.

Dit is precies wat een macro stacking (stapel) programma doet en daarom gebruik je voor een voorspelbaar resultaat optie nummer 3 die jij niet noemt:

3.  camera variabele positie en eenmalig scherp gesteld wordt door middel van een rail steeds een gelijk stukje opgeschoven waarbij het scherpstelpunt dus als het ware over het onderwerp heen loopt. Het onderwerp blijft daarbij in dezelfde positie.

Denk hierbij aan horizontale "laagjes" waar het scherpstelvlak ligt. Je begint bij het laagje wat net vóór het voorste puntje van het onderwerp ligt en eindigt net achter het verste deel. De "dikte van de laagjes wordt bepaald door je scherptediepte (diafragma) en hoe ondieper die is, hoe meer laagjes je nodig hebt. Je kunt eventueel als Pietje Precies zelfs bij wijze van spreken uitrekenen hoe ver je de macroslede moet verschuiven om al die laagjes als een 3D puzzel later weer te monteren (in de software).

Ik heb geen macrorail maar ik denk dat b.v.b. een balpen een mooi vergelijkingsvoorwerp zou kunnen zijn.

Niet dat ik je een opdracht wil geven . Alhoewel misschien zijn er ook andere op het fora nieuwsgierig naar.

Ik kan het beter, Hans. Ik heb gewoon de 15 opnamen hieroner geplaatst, in volgorde. Dan kan je zien dat het scherpe deel steeds een beetje verder de diepte in duikt.

[HvdZ]

Ik vind hem erg fraai evenzo als jou vorig stackje.
Maar wat of hoe zien de verschillende samenstellingen er uit als?;

1. camera en voorwerp vaste positie hebben en je steeds op een ander deel scherp stelt.
(ik denk namelijk dat deze opstelling natuurlijker zou kunnen zijn)

2.  camera en voorwerp variabele positie en eenmalig scherp gesteld.
(dan zou de voor en achterkant de zelfde vergroting moeten hebben)

Of is het zo dat het program de vergroting doet aanpassen aan een gemiddelde vergrotingswaarde.

Ik heb geen macrorail maar ik denk dat b.v.b. een balpen een mooi vergelijkingsvoorwerp zou kunnen zijn.

Niet dat ik je een opdracht wil geven . Alhoewel misschien zijn er ook andere op het fora nieuwsgierig naar.

Gr. Hans

[newmikey2]

Bloemetje is maar ca. 1.5cm in doorsnee. Geschoten op de KP met 90mm Tamron op een Nisi macrorail (net vandaag binnen, mooi ding!). In totaal 15 opnamen geconverteerd naar tif bestanden met Darktable en gestacked met ZereneStacker. Afwerking met Gimp en NeatImage. Commentaar wordt op prijs gesteld!