Ik heb in de afgelopen decennia 5 analoge reflexen aangeschaft en één digi.
Mijn eerste SLR was een Praktica, m'n tweede een Ricoh Singlex TLS, gevolgd door een Yashica TL electro.
In die periode fotografeerde ik vaak met een balgapparaat, maar door de uittrek van de balg kon ik de zwarte volgnaalden in de donkere zoeker niet zien.
Vandaar de overstap naar Yashica, die had LED-uitlezing. Jofel.  In het begin. ÂÂ
![Glimlach :)](http://www.pentaxforum.nl/smf/Smileys/lightb/smiley.gif)
 :-/
Maar steeds vaker klapte spontaan de spiegel op.... ÂÂ
![Boos >:(](http://www.pentaxforum.nl/smf/Smileys/lightb/angry.gif)
In die jaren werden er nog echte cameratests gedaan en onder andere werden de zoekers aan de tand gevoeld:
Helderheid, overzichtelijkheid - met name voor brildragers - en camera-informatie waren de testpunten. Ik heb meerdere camera's uitgeprobeerd en het werd de MX van Pentax. Later is daar de
ASahi
Pentax
LX bijgekomen, die veruit het meeste werk is gaan doen, zelfs tot voor kort nog.
Bij de keuze voor digi was uitwisselbaarheid van het glaswerk een must.
Ik had m'n zinnen gezet op FF, zodat het glaswerk - 11 primes en één zoomlens -  geheel compatibel zou zijn.... ÂÂ
![Glimlach :)](http://www.pentaxforum.nl/smf/Smileys/lightb/smiley.gif)
De FF van Pentax wordt echter een 645-variant. Maar ik vind 6x4,5 geen vlees een geen vis.  :-/  M'n middenformaatcamera is een Hasselblad en een Sinar Technische camera met o.m. een 6x9-achterwand en groter. En de digi-achterwanden voor Hassie en Sinar gaan me echt iets boven de begroting.
Dan moet je toch wat. Om digitaal onder de knie te krijgen, met name het contrastomvang-gebeuren em de cropfactor, heb ik nu ondervangen door de aanschaf van de K10D: De kinderziektes zijn er uit en over de goede en minder goede kanten ervan is veel bekend.
Het betekent echter wel, dat ik
met andere optieken op een andere camera
met een ander medium het effect moet zien te bereiken, dat ik met
dit glaswerk gewend ben op de MX en LX. aangezien een foto in mijn ogen tot standkomt bij de opname en pas later in de doka, moeten de camera-instellingen dan zo zijn, dat de opname-instellingen en -condities overeenkomen.
Om een zijstraat de noemen:
Voor portretten gebruik ik normaal de 2,8/85 mm Softfocus op de MX en LX; enerzijds een prachtlens, anderszijds de ideale brandpuntsafstand om kontakt te kunnen houden met je model.
Maar op de K10D is dat bijna 135 mm
en om de één of andere reden heb ik een hekel aan 135 mm... ![Boos >:(](http://www.pentaxforum.nl/smf/Smileys/lightb/angry.gif)
Zo is de afstand voor goede communicatie met je model te groot bij portretfotografie en als tele is ie te klein voor het tafellaken en te groot voor het servet.....
Ik zie de K10D als een instapper en de tijd zal leren waar ik uit ga komen...