Hallo dame en heren,
Dank jullie voor het meedenken. Ik krijg met terugwerkende kracht weer respect voor het wonder dat we ogen noemen.
Ik bewaar de originelen even voor als ik echt tijd over heb om ermee te stoeien en zal me eerst richten op realistischer doelen.
Vriendelijke groet, René
Ogen zijn inderdaad mooie wonderen. Maar ik heb ook steeds meer respect voor onze fotografische apperatuur; als ik een fotolens had met de randscherpte van een oog, dan ging die linea recta de prullenbak in en de beperkte hoeveelheid flare in moderne lenzen, de kleur- en contrastweegave, zou ik ook best in mijn ogen willen hebben
De centrumweergave van onze ogen zijn natuurlijk wel erg goed, daar focussen we op en stellen het diafragma, uhh, pupil op af en onze hersenen passen zo snel de focus en pupilgrootte aan, dat we nauwelijks door hebben dát het aangepast wordt. Dáár zouden onze camera's nog veel van kunnen leren.
Mmmmm, een AF zo snel als het oog 8-)
Maar om even terug te komen op de foto die je liet zien. Met de orginelen kun je waarschijnlijk niet echt wat mee. Daarvoor zijn de hooglichten teveel overbelicht. Het is makkelijker om uit schaduwen en donkere gedeelten nog iets te halen, dan uit de overbelichte delen. Als ik jou was, zou ik vooral blijven/gaan experimenteren. Daardoor leer je de grenzen van je spullen beter kennen en ook die van jezelf. En lukt het niet, niks aan de hand, kost tenslotte niets extra's met digitale fotografie
Succes!
Groeten, Jos