Ik ben niet echt een zeikerd, maar nu baal ik toch wel.
Ken je dat? Dat je niet kan slapen, zeg maar, dat dus.
Nou heeft iedereen dat wel eens, maar stel dat je het serieus een beetje te veel hebt.
Vier jaar geleden is het gezeik begonnen, dat je niet kan slapen al ben je nog zo moe.
Dan ga je eerst eens wat slaappillen nemen en dat helpt een paar dagen, maar lost niets op.
Dan gooi je er een ziekenhuis tegenaan, die dan zegt, tobberd het zit in je hoofd, daar kun je aan werken.
Maar ja, dat heeft bij mij de beroemde zoden niet aan de dijk gezet.
Een 2e ziekenhuis gooit het helemaal op de melatonine (stofje wat je aanmaakt om slaap te krijgen).
En zelfs na een rondje medicatie, waar je de 10 verschillende soorten wel gehaald hebt, wordt het niks.
Dan doe je om het af te ronden nog een laatste ziekenhuis, omdat je het zat bent.
Daar zit dan een slimme gozer die je spierontspanners voorschrijft die zowaar een beetje helpen.
Maar ja, echt lekker loopt het dan nog niet, slapen blijft een grote uitdaging en je bloeddruk is ook niet best.
Je lijf wil niet meer wat jij wilt, je vingers lijken wat vast te komen zitten, dus wat kan je nog doen?
Orthomoleculaire supplementen slikken natuurlijk, stofjes die je zelf al maakt en hoort te hebben.
Maar, dan een beetje meer om wat zaken aan te slingeren - en dat doe ik nu iets meer dan een week.
Acetyl-L-Carnitine is mooi spul, maar ik geloof dat ik het niet te laat moet innemen.
Tja, ik ben niet echt verdrietig, maar wel een beetje teleurgesteld, dat wilde ik nog even kwijt om een uur of drie.
Welterusten iedereen en slaap zacht.......
Topic: Het zeiktopic. (gelezen 54058 keer)