Je suis Charlie

[newmikey2]

Dan nog iets anders over de vrijheid van meningsuiting. Ik heb het even op moeten zoeken, maar in België en Nederland is het bagatelliseren, ontkennen of goedpraten van de Holocaust verboden. Dus blijkbaar mogen we wel van alles zeggen over moslims en hun achterlijke cultuur, etc., maar niet over onze eigen cultuur? Hoe zit dat dan? Is onze persoonlijke vrijheid wel zo groot als we denken?

Hmm, makkelijke vergelijking, véél te makkelijk. Dat iets verboden is, wil nog niet zeggen dat ergens de doodstraf op staat. Je kunt een publicatie aanklagen als ze de Holocaust "bagatelliseren, ontkennen of goedpraten" en dan zal een rechter afwegen of de gewraakte publicatie inderdaad een overtreding betrof waarna een geldboete of verspreidingsverbod kàn maar niet per definitie moet resulteren. In rechtzaken staat de vrijheid van meningsuiting altijd erg hoog en een rechter zal een hoop moeten overwinnen om een publicatie strafbaar te verklaren.

Dàt is een correcte toepassing van de afweging van de ene vrijheid tegenover de andere (of meerdere anderen) en zo hoort het in een rechtsstaat. Ik heb nog niet gehoord dat er mensen als varkens werden afgeslacht om het ontkennen van de Holocaust of om wat voor andere verwerpelijke mening dan ook.

Hier treedt men de rechtsstaat met de voeten en ontneemt de samenleving de mogelijkheid om de vrijheid van publiceren van islam-onwelgevallige cartoons te stellen tegenover het recht van moslims om niet tot op het bot beledigd te worden. Het stond immers iedere individu of organisatie volkomen vrij om een rechtzaak aan te spannen...in plaats daarvan neemt men het recht in eigen handen met verschrikkelijke gevolgen.

De vergelijking die gemaakt wordt is dus uitermate populistisch en gericht op effectbejag, óók van Theo Maassen.

[Alwin]

Naast te wijzen op wat ik zelf nog allemaal kan leren van andere mensen, wil ik nog wijzen op het belang van vergeving en op het belang van gematigheid.

[starbase218]

Gisteren exact zo aangegeven door Theo Maassen (TV). Wij doen het ook niet altijd even geweldig, maar hebben het wel beter op dit vlak dan in menig ander land.
Het blijft een moeilijke maar boeiende materie.

Wat ik meer bedoel is, we zeggen dat we vrijheid van meningsuiting hebben. Maar zijn we echt klaar om afwijkende meningen te accepteren? En als wij er niet klaar voor zijn, hoe kunnen we dan verwachten dat "zij" wel klaar zijn om onze ongezouten mening over hun cultuur te accepteren?

Helemaal als het bij "hen" nog slechter is gesteld met de vrijheid van meningsuiting. Dan komt dat er nog eens bovenop, want zij zijn het dan helemaal niet gewend.

[Kees SC]

Nog een paar dingen.

Dan nog iets anders over de vrijheid van meningsuiting. Ik heb het even op moeten zoeken, maar in België en Nederland is het bagatelliseren, ontkennen of goedpraten van de Holocaust verboden. Dus blijkbaar mogen we wel van alles zeggen over moslims en hun achterlijke cultuur, etc., maar niet over onze eigen cultuur?

Gisteren exact zo aangegeven door Theo Maassen (TV). Wij doen het ook niet altijd even geweldig, maar hebben het wel beter op dit vlak dan in menig ander land.
Het blijft een moeilijke maar boeiende materie.

[starbase218]

Nog een paar dingen.

Ten eerste: als alle moslims zo zouden denken als de mensen die deze aanslag hebben gepleegd, ben ik er vrij zeker van dat ik al het loodje had gelegd.

Maar: er zijn enquêtes gehouden onder moslims met vragen over bvb 9/11, met niet altijd, laten we maar zeggen, westers-georiënteerde uitkomsten. Maar die mensen zijn er wel, en die gaan ook nergens heen. Ze hebben hun gedachten, waar wij misschien wel heel gek (en geschokt) tegenaan kijken, maar dat maakt ze niet per sé minder waard. De vraag is wat mij betreft waarom ze zo denken. Het is dan ook de kunst om zonder oordeel in dialoog te blijven (of te geraken). We begrijpen elkaar in deze wereld zo vaak nog niet, maar we zitten toch allemaal op die bol onder onze voeten. Dus hoe willen we dan leven? Dat is ook verantwoordelijkheid.

Dan nog iets anders over de vrijheid van meningsuiting. Ik heb het even op moeten zoeken, maar in België en Nederland is het bagatelliseren, ontkennen of goedpraten van de Holocaust verboden. Dus blijkbaar mogen we wel van alles zeggen over moslims en hun achterlijke cultuur, etc., maar niet over onze eigen cultuur? Hoe zit dat dan? Is onze persoonlijke vrijheid wel zo groot als we denken?

Juist daarom is die dialoog zo belangrijk. Niet iedereen in de wereld denkt zoals wij dat doen.

[Kees SC]

Mikey en Arno, ik deel jullie mening. Ik ben ook geen Charlie en dat wil ik ook zeker niet pretenderen. Wat belangrijk is n.m.m. is dat de mensheid de vrijheden verdedigt. En inderdaad, als je dat aan wil tonen door fooute Bobo's te laten meelopen in een demonstratie sla je de plank volkomen mis.
Het begon als een eerbetoon aan de slachtoffers door de bevolking. Dat vond ik goed, die gigantische steun. Nu slaat het om, dat is jammer.

En dan die figuren als Poetin en Erdogan daarbij: die hebben er m.i. niets te zoeken!
Via via kwam ik op de FBpagina van Henk Temmink terecht. Daar stond dit:

Waarom ben ik Charlie? Nou daarom:

Toen ze de journalisten kwamen halen
heb ik niets gezegd
ik was geen journalist
Toen ze de cartoonisten kwamen halen
heb ik niets gezegd
ik was geen cartoonist
Toen ze de vakbondsleden kwamen halen
heb ik niets gezegd
ik was geen vakbondslid
Toen ze de joden kwamen halen
heb ik niets gezegd
ik was geen jood
Toen ze de katholieken kwamen halen
heb ik niets gezegd
ik was geen katholiek
Toen kwamen ze mij halen
en er was niemand meer om iets te zeggen

Vrij naar een gedicht van Martin Niemöller, Duitsland Vertaling Petra Catz.

[starbase218]

Ik ben blij dat ik een vrij mens ben. Dat mijn gedachten van mij zijn, dat ik die kan uiten, en dat ik ernaar kan handelen. Over het algemeen denk ik dat de Nederlandse wet redelijk is opgezet zodat dat handelen mag als het maar niet de vrijheid van een ander inperkt om hetzelfde te doen.

Dat ik dit recht heb, betekent niet dat ik mijn mening te pas en te onpas ga uiten. Het betekent ook niet dat dat mijn plicht is. Ook daarin heb ik de vrijheid om te bepalen wat ik zelf wil doen.

Met al die vrijheid komt verantwoordelijkheid. Zolang ik bij mezelf blijf is dat geen probleem, bij mijn eigen gedachten en mijn eigen authenticiteit. Ik hoef me niets aan te trekken van wat een ander daar dan vervolgens van vind.

Maar die verantwoordelijkheid is er dus wel. De verantwoordelijkheid om niet maar te pas en te onpas je mening te uiten om anderen te kwetsen, provoceren, etc etc. Als je daarom je mening uit, denk ik dat je zowel jezelf als die ander tekort doet.

Dat betekent niet dat je dood moet. Maar wel dat je dom bezig bent.



Ik ben geen Charlie Hebdo. Ik heb Charlie Hebdo ook nooit gelezen, dus ik ga ook niet zeggen "dat ik Charlie ben". Ik vind het wel mooi dat anderen dat doen, maar ik voel me er niet toe geroepen. Sommigen zeggen dat Charlie Hebdo behoort tot de voorvechters van de vrijheid van meningsuiting en dat is prima, maar ik vraag me soms dus wel af hoe het zit met de authenticiteit - en dus de kwaliteit - van meningen die mensen uiten in het algemeen.

Want ook de vrijheid van meningsuiting kun je extreem maken. En ik denk niet dat de wereld daar beter van wordt. Dat wil niet zeggen dat mensen die dat doen dood moeten. Helemaal niet, en ik hoop dan ook dat de verantwoordelijken voor deze gruwelijke daad worden berecht. Maar ook na wat er is gebeurd word ik geen lid van de Charlie fanclub. Dat is MIJN vrijheid van meningsuiting en daar vecht IK voor. Daar voel ik me ook goed bij.

Mijn allergrootste wens is wat dat betreft dat we niet afglijden naar een wereld waar we kampen moeten kiezen. Dan pas is de PERSOONLIJKE vrijheid van meningsuiting echt weg.

[ArnoR]

Als ik dan lees dat op de herdenking vandaag mensen zijn uitgenodigd als Putin, Erdogan en Abbas, mensen die allen in hun land directe verantwoording dragen voor het aantasten van die vrijheden, dan heb ik de grootste moeite mij in de populistische kreet "Je suis Charlie" thuis te voelen.

Helemaal mee eens... Ik ga ook niet zeggen dat ik Charlie ben. Ik vind ook dat deze kreet nu erg 'gratuit' en te pas en te onpas gebruikt wordt.
Ik 'versta' de kreet wel als uiting van solidariteit met de slachtoffers en als uiting van protest tegen de waanzin-ideologie van de daders.
Ik 'versta' het ook als een stem voor de vrijheid van meningsuiting.
Ik zie de kreet dus vooral als een soort 'kapstok' maar voel me zelf ongemakkelijk bij het gebruik ervan.

[newmikey2]

Laat ik het dan zijn die een iets afwijkend geluid laat horen: niemand van ons is Charlie ik ook al niet, we hebben er simpelweg niet de ballen voor. Dat is niet erg en zeer begrijpelijk maar de realiteit is dat de "Charlie's" van deze wereld een gevaarlijk beroep hebben als frontsoldaat in de oorlog om onze westerse vrijheden waaronder die van de vrije pers en meningsuiting.

Als ik dan lees dat op de herdenking vandaag mensen zijn uitgenodigd als Putin, Erdogan en Abbas, mensen die allen in hun land directe verantwoording dragen voor het aantasten van die vrijheden, dan heb ik de grootste moeite mij in de populistische kreet "Je suis Charlie" thuis te voelen.

[andre-mz5]

Ben het helemaal met je eens Kees.
Neem ook even de gelegenheid te baat om hier een link te leggen naar een in mijn ogen schitterende cartoon/foto van ons forum lid Froggy.
Zie hier : http://www.pentaxforum.nl/smf/index.php?topic=37640.0

grtz, Andre

[klumper]

Top!!!! Helemaal mee eens!!!!!!!!!
Dit heeft niets met religie te maken, maar puur met extremisme!

[Kees SC]

Ik heb er een paar dagen over nagedacht, maar ik heb besloten hier toch een topic van te maken.

Niet om de discussie over geloven (of niet) los te maken maar wel om redenen van VRIJHEID VAN MENINGSUITING. Een geweldig goed waar wij niet altijd bij stil staan. Maar daar zijn nu wel zo'n 20 mensen in Parijs (en all over the world véél meer) voor gestorven.
Laatst heb ik uitleg gekregen over ons rechtssysteem in Nederland. En dan kom je maar tot één conclusie: wat ben ik blij dat ik hier leef! Ondanks alle fouten en doofpotten.

Ik open dit topic ook omdat ik mij toch wat verbonden voel met (oorlogs-)correspondenten en -fotografen. Dat beroep was mijn droombaan! Ook nu zou ik graag door de straten van Aleppo lopen met mijn camera al weet ik niet wat ik moet vastleggen. Of de tijd in Parijs (toeval) die Ed van der Elsken heeft vastgelegd.
Ik was in arme gebieden (Gambia): wat moet je daar vastleggen?

Steeds weer die vraag wat je moet doen, welke keuze je maakt. De medewerkers van Charlie Hebdo maakten een (bewuste) keuze die hun hen leven gekost heeft. Van Gogh maakte een bewuste keuze. We mogen de vrijheid van meningsuiting nooit opgeven, vraag het onze opa's en oma's maar!


En als je nog "zin" hebt in een goede film over persvrijheid: Under fire uit 1983!



Zie ook: http://www.pentaxforum.nl/smf/index.php?topic=37640.msg337779;topicseen#msg337779