Het grote M42 primes topic

[glasbak]

 Koop zeker niet de varianten met een opstaande rand, want dan kun je je lenzen niet meer op de oneindig-stand gebruiken.

En die lijkt me nu juist extra handig, ik heb er nog nooit een gezien, maar als je zeker weet dat je een lens toch nooit meer op een schroefdraad body gaat zetten, en je bent een beetje handig, dan pas je de oneindig afstand van die lens aan, en laat je die adapter er altijd opzitten.

George

[Asahiflex]

Bedankt voor de tip. Ik hou die lens in de gaten.  
Als je nog een paar goede M42-lenzen weet dan hou ik mij aanbevolen.

Daarvoor is dus dit topic

Je kunt in ieder geval ook de Zeiss M42 lenzen in de gaten houden. Daar zitten ook erg mooie exemplaren bij. Wat ik zeker ook nog wil aanschaffen is de 180mm Sonnar (oftewel de 'Olympia-Sonnar').

Je kunt ook nog kijken naar de Russische Jupiter-11 135mm f/4. Deze staat ook bekend om z'n bokeh. Maar let op: deze is in verschillende vattingen geleverd waaronder M39, de Contax vatting en natuurlijk ook M42.

Een heel leuke lens is voorts de Porst 55mm f/1.2. Kun je meestal goedkoper vinden dan de Pentax-K variant (waarmee ik niet wil zeggen dat ze dezelfde afbeeldingseigenschappen bezitten).

Wat is trouwens een goede M42-adapter? Ik heb ook al verhalen gelezen over slechte adapters, dus ik ben hier een tikje voorzichtig mee.

Koop ALTIJD de originele Asahi Pentax M42 adapter. Deze past het best en je hebt de minste kans op gezeur. Koop zeker niet de varianten met een opstaande rand, want dan kun je je lenzen niet meer op de oneindig-stand gebruiken.

[AnoLife]

Bedankt voor de tip. Ik hou die lens in de gaten.  
Als je nog een paar goede M42-lenzen weet dan hou ik mij aanbevolen.

Wat is trouwens een goede M42-adapter? Ik heb ook al verhalen gelezen over slechte adapters, dus ik ben hier een tikje voorzichtig mee.

[Asahiflex]

Ooit nog eens een 200mm uit dezelfde serie gehad. Die had de onhebbelijke gewoonte om regelmatig zijn diafragmabladen uit de vatting te laten schieten, zodat er een wirwar van losse bladen in het objectief zat. Dat was wel weer te herstellen, maar toch. Het objectief tekende wel mooi.

De Orestegor bedoel je. Tja, het blijft wel Oostduitse kwaliteit

[huisfotograaf]

Ooit nog eens een 200mm uit dezelfde serie gehad. Die had de onhebbelijke gewoonte om regelmatig zijn diafragmabladen uit de vatting te laten schieten, zodat er een wirwar van losse bladen in het objectief zat. Dat was wel weer te herstellen, maar toch. Het objectief tekende wel mooi.

[Asahiflex]

Nu ik behoorlijk tevreden ben met mijn verzameling AF objectieven is het tijd om weer terug te keren naar een oude liefde: het gebruiken van M42 primes. In de loop der jaren zijn er ontelbare hoeveelheden en soorten M42 lenzen gemaakt. Veel van deze lenzen zijn optisch erbarmelijk slecht, maar soms zitten er echt verborgen juweeltjes bij.

Een opmerking: het verzamelen en gebruiken van M42 lenzen is aan een heuse revival bezig. Mocht je zelf plannen in deze richting hebben wacht dan niet te lang, want ik merk dat de prijzen voor goed glas al beginnen te stijgen.

Laat ik beginnen met mijn recentste aanschaf (alhoewel ik hem nog niet binnen heb): de Meyer Orestor 135mm f/2.8. Dit is een Oostduits merk wat later is opgegaan in de VEB Pentacon (de maker van Praktica camera's); de lens is dan ook in veel varianten te vinden waaronder dus ook de naam Pentacon.



Nu zal menigeen hier op een rommelmarkt waarschijnlijk aan voorbij lopen, terwijl het optisch toch een juweeltje is met z'n 15 diafragmabladen. Op andere forums wordt deze lens al het "Bokeh Monster" genoemd vanwege het feit dat onscherpe delen zacht als boter worden weergegeven. De Takumars uit die tijd zullen scherper tekenen, maar hebben als gevolg daarvan ook een veel onrustigere/lelijkere bokeh.

Ik heb de lens dus nog niet in huis, hoop dat hij in goede staat is, maar als alles meezit kan ik dit soort plaatjes schieten (niet mijn foto's, deze komen als de lens er is):







Voorwaar, niet slecht voor een lens die je soms nog voor een tientje op de kop kunt tikken!